شعر 14

به روز ها دل نبند !

روزها به فصل که می رسنندرنگ عوض می کنند !

با شب بمان شب گر چه تاریک است !

اما همیشه یک رنگ است .

 

---

آدمی بوی مرگ را که می شنود صمیمی می شود 

بر بستر احتضار هر کسی "خودش" است .وحشت مرگ او را چنان سراسیمه می سازد که مجال تظاهر نمی ماند 

حادثه چنان بزرگ است که بزرگان همه کوچک می شوند.

  

(دکتر علی شریعتی)