دانلود فیلم سوت پایان با کیفیت عالی

دانلود فیلم جدید ، اجتماعی و فوق العاده زیبای سوت پایان محصول 1389 ایران

|| کارگردان : نیکی کریمی / لینک مستقیم و کمکی / کیفیت عالی  DvdRip 550 MB ||
| تیتراژ : سیــروان خســـروی |

ژانر : درام و اجتماعی

فرمت : AVI
حجم:550 مگابایت

محصول: 1389 ایران

کیفیت : DVDRip | عالی
کارگردان : نیکی کریمی

بازیگران : شهاب حسینی ، نیکی کریمی ، مصطفی زمانی ، اشکان خطیبی ، آتیلا پسیانی و گوهر خیر اندیش

خلاصه داستان:  سامان و سحر زوج مستند سازی هستند که زندگی آرامی را در شهر تهران می گذرانند ، اما در فیلمی که سامان برای تلویزیون ساخته صحنه ای خراب می شود و سامان به علت گرفتاری ، تکرار صحنه فیلمبرداری را به همسرش سحر می سپارد . سحر ، دختری که در آن صحنه بازی کرده را به همراه دستیارش بعد از جستجوی فراوان پیدا می کند . اما با نزدیک شدن به دختر متوجه مشکل بزرگی در زندگی او و خانواده اش می شود .

 
دانلود فیلم

---

وقتی خودشیفتگی در سوت پایان بیداد می کند!

اگر نگاهی به گذشته و مصاحبه ها و فیلمهای خانم نیکی کریمی بندازیم خواهیم دید که او همیشه دوست دارد تک باشد و خودنمایی کند. نیکی کریمی در مصاحبه هایش آنچنان جنبه خودشیفتگی اش گل می کند که فقط خودش دیده میشود و اذهان می کند که خود بزرگ اندیش و صاحب جایگاه است.
این خودشیفتگی در فیلم آخرش هم باز خودنمایی می کند و در تمامی سکانس ها و پلان ها تصویر کلوزآپ و اکستریم کلوزآپ خانم کریمی را شاهد هستیم و بیننده مجبور است تمام فیلم بازیگر نقش اول که متاسفانه یا خوشبختانه ! خود فیلمساز است را از زوایای مختلفی از جمله صورت و پشت و هد شات و شولدر شات این بازیگر قدیمی را ببیند و تحمل کند.
فیلمساز در کارگردانی هم خود نمایی می کند و با فرم کلوزآپ به ابتدایی ترین شکل میخواهد ساختار فیلمهای کیارستمی را زنده کند اما دریغ از اینکه یک نمای بسته زیبا و بی نقص تحویل ما دهد. اول اینکه جنس سینمای کیارستمی با فیلم «سوت پایان» به کلی تفاوت دارند. سینمای کیارستمی فرم باز است ولی «سوت پایان» باید قصه بگوید با فرمی که در راستای قصه باشد.
دوربین روی دست در کوچه و بازار با فیلمبرداری بسیار بد تورج منصوری که انگار دوربین روی گهواره سواز است و این سکانسهای به شدت چشم را آزار میدهند. دوربین روی دست همراه هد شات پشت سر خانوم کریمی در کوچه و بازار مشخصا ما را یاد فیلم «قوی سیاه black swan» می اندازد. در آنجا هم آرنوفسکی سعی می کرد که میزانسن را از این زاویه پشت سر ناتالی پورتمن به نمایش بگذارد که بسیار موفق بود اما در «سوت پایان» دوربین آنچنان لرزش دارد که ما قادر نیستیم حتی جغرافیا محل را تشخیص دهیم. انگار خیابان های تهران با آن چاله ها هم در این فیلم به چالش کشیده شده است !.
اصرار فیلمساز به اینکه حتما ساختار مستند گونه ای باید باشد من را متعجب کرده است و سوالم این است که چه نیازی به ساختار مستد گونه بوده است ؟ در حالی که قصه باید داستانی روایت شود. «سوت پایان» در دو شیوه روایت معلق مانده است 1- سینمای قصه گو 2- مستند که به خاطر همین دو شیوه روایت فیلم ضربه مهلکی خورده است.
موضوع داستان قصاص است و بخشیدن آن، ولی فیلم نه داستان قصاص را به خوبی مطرح می کند نه بخشیدن را، نه حس یک مادر زجر کشیده ای که نمی خواهد ببخشد، نه حس جوانی که قرار است قصاص شود و نه در مورد مسائل حقوقی قصاص صحبتی به عمل می آید. هیچ کدام از اینها دراماتیزه نشده اند و تکلیف ما را مشخص نمی کنند که آیا ما با مقوله قصاص طرفیم ؟ پس چرا به این موضوع زیاد نمی پردازد.
«سوت پایان» سرشار است از سکانس های خیابانی که هیچ دلیلی نمی توان برای آن تصور شد را داراست. کافیست سکانس هایی که سحر(نیکی کریمی) و مزذک(اشکان خطیبی) در بین شهر راه می روند و پرس و جو میکنند را ببینید آنقدر این پلانها کشدار و طولانی و زیاد است که حوصله را از مخاطب میگیرد. یا داستان آن عروس که در فیلم دست به خود کشی می زند نه مشخص است که چه ربطی به موضوع دارد ؟ نه خوب پرداخت شده است.
«سوت پایان» انباشته شده است از نماهای پیاده روی بازیگران و کشدار بودنشان همراه با فیلمبرداری بد و لرزش زیاد که کل فیلم را به نابودی کشانده است --- این نماهای زائد همگی بیهوده اند و این سکانسها هیچ کمکی به بهتر شناختن مقوله قصاص و بخشیدن آن نمی کند.
در بعضی از پلانها دیدگاه فمنیستی نیکی کریمی که در دو فیلم قبلی اش نمود بیشتری داشت مشاهده می شود که من نقد را از این موضوع فاکتور میگیرم چون آنچنان به چشم نمی آید که باید.
البته باید خوشحال بود که فیلمساز از سینمای جشنواره ای فاصله گرفته و می خواهد قصه بگوید ولی باید کمی از این خودنمایی فیلمسازی و بازیگری بکاهد و کمی قصه گویی را تجربه کند تا شاید به سینمای که مد نظرش هست دست یابد.